การวางระเบิดในฉนวนกาซาไม่ได้ทำให้อิสราเอลได้รับชัยชนะ

https://aljazeera.com/opinions/bombing-gaza-wont-bring-israel-vi…

เราเพียงแค่ต้องดูที่การทิ้งระเบิดบนพรมของสหรัฐฯ ในกัมพูชา ความแตกต่างที่ชัดเจนประการแรกระหว่างการทิ้งระเบิดในกัมพูชาและการทิ้งระเบิดในฉนวนกาซาก็คือ การทิ้งระเบิดครั้งก่อนถูกเก็บเป็นความลับไม่ให้รัฐสภาคองเกรสแห่งสหรัฐอเมริกา ชาวอเมริกัน และโลกนี้แปลกประหลาดอย่างที่อาจฟังดูทุกวันนี้ เห็นได้ชัดว่ามันไม่เป็นความลับสำหรับชาวกัมพูชา อย่างไรก็ตาม การทิ้งระเบิดฉนวนกาซาอย่างต่อเนื่องทำให้โลกได้รับคำชื่นชมจากผู้นำอิสราเอล และได้รับกำลังใจและการสนับสนุนด้านวัตถุอย่างเปิดเผยจากสหรัฐฯ และมหาอำนาจตะวันตกอื่นๆ กว่าห้าทศวรรษที่แล้ว กองทัพอากาศสหรัฐฯ ดำเนินการ "เมนูปฏิบัติการ" ตามด้วย "ข้อตกลงเสรีภาพปฏิบัติการ" เพื่อกำจัดเวียดกง กองทัพประชาชนเวียดนาม ออกจากกัมพูชา โดยมุ่งเน้นไปที่การทิ้งระเบิดพรมบนพื้นที่กว้างใหญ่เพื่อทำลายเส้นทางโฮจิมินห์ ซึ่งเป็นเครือข่ายทางเดินและอุโมงค์ขนาดใหญ่ที่ชาวเวียดนามเหนือใช้ผ่านป่าที่เชื่อมระหว่างเวียดนามเหนือกับเวียดนามใต้ ผ่านทางกัมพูชาและลาว การทิ้งระเบิดในกัมพูชาเริ่มขึ้นแล้วในปี พ.ศ. 2508 ภายใต้การบริหารของจอห์นสัน นิกสันเพียงก้าวขึ้นมา ระหว่างปี พ.ศ. 2508 ถึง พ.ศ. 2516 มีการปล่อยระเบิดจำนวน 2.7 ล้านตันทั่วประเทศ เมื่อเปรียบเทียบกัน ฝ่ายสัมพันธมิตรทิ้งระเบิดประมาณ 2 ล้านตันในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองทั้งหมด ดังนั้นกัมพูชาอาจเป็นประเทศที่ถูกทิ้งระเบิดหนักที่สุดในประวัติศาสตร์ อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาถึงตารางกิโลเมตรและค่าความร้อน อาจสูญเสียบันทึกอันน่าเศร้าให้กับฉนวนกาซาไปแล้ว ไบเดน บลินเกน และเนทันยาฮูควรได้รับการเตือนว่าเหตุระเบิดบนพรมอันน่าสยดสยองของกัมพูชาที่กินเวลานานหลายปีนั้นก่อให้เกิดผลลัพธ์ทางการเมืองเพียงประการเดียว นั่นคือ การยึดครองกัมพูชาโดยเขมรแดงอันโด่งดัง สิ่งที่การทำลายล้างของกลุ่มฮามาสจะเกิดขึ้นจึงไม่ใช่คำถามที่ไร้สาระ “ทุกสิ่งที่บิน บนทุกสิ่งที่เคลื่อนไหว” และการวางระเบิดเพื่อ “ทำลายพวกมันให้หมด” หว่านความตายและหลุมอุกกาบาตยังคงปรากฏให้เห็นจนทุกวันนี้ มันก่อให้เกิดความอับอายและความทุกข์ยาก แต่ไม่มีชัยชนะทางทหาร