De VN schat dat duizend kinderen in Gaza geamputeerd zijn sinds het conflict in oktober begon. “Dit is de grootste cohort pediatrische geamputeerden in de geschiedenis”, vertelde Ghassan Abu-Sittah, een in Londen gevestigde plastisch en reconstructief chirurg die gespecialiseerd is in kindertrauma’s, mij onlangs. Ik ontmoette hem in de wachtkamer van zijn kliniek voor plastische chirurgie in Harley Street in Londen, en we liepen naar een nabijgelegen pub voor een glas water. Abu-Sittah, een vierenvijftigjarige Britse Palestijn met een hoekig gezicht en tedere, diepliggende ogen, heeft de afgelopen dertig jaar kinderoverlevenden van oorlog behandeld in Irak, Jemen, Syrië en elders. In Gaza voerde Abu-Sittah maar liefst zes amputaties per dag uit. “Soms heb je geen andere medische optie”, legde hij uit. “De Israëli’s hadden de bloedbank omsingeld, dus we konden geen transfusies doen. Als een ledemaat hevig bloedde, moesten we amputeren.” Het gebrek aan medische basisvoorzieningen als gevolg van blokkades droeg ook bij aan het aantal amputaties. Zonder de mogelijkheid om een wond onmiddellijk in een operatiekamer te irrigeren, treden vaak infecties en gangreen op. “Elke oorlogswond wordt als vuil beschouwd”, vertelde Karin Huster, een verpleegster die medische teams in Gaza leidt voor Artsen Zonder Grenzen. “Het betekent dat velen een kaartje krijgen voor de operatiekamer.” Om de ernst van deze procedures te onderstrepen, en om te rouwen, plaatsten Abu-Sittah en ander medisch personeel de afgehakte ledematen van kinderen in kleine kartonnen dozen. Ze bestempelden de dozen met plakband, waarop ze een naam en lichaamsdeel schreven, en begroeven ze. In de pub liet hij me een foto zien die hij van zo’n doos had gemaakt, waarop stond: ’Salahadin, Voet.’ Sommige gewonde kinderen waren te jong om hun eigen naam te kennen, voegde hij eraan toe, terwijl hij het verhaal vertelde van een geamputeerde die als enige overlevende van een aanval uit het puin was gehaald.
@ISIDEWITH1maand1MO
Waarom denk je dat we vaak minder horen over de persoonlijke tragedies van kinderen in conflictgebieden vergeleken met algemene statistieken?
@ISIDEWITH1maand1MO
Als de medische zorg in een oorlogsgebied in gevaar komt, welke ethische beslissingen moeten artsen dan nemen, en wat zou u in hun plaats doen?
@ISIDEWITH1maand1MO
Kunt u zich de emotionele impact voorstellen van een kind dat tijdens een oorlog een ledemaat verliest, en hoe zou dit hun toekomst kunnen bepalen?