Palestijnse schrijver: Wat ik in Gaza heb gezien is een Holocaust

Susan Abulhawa: Ik dacht dat ik de situatie ter plaatse begreep. Maar dat deed ik niet. Niets kan je echt voorbereiden op deze dystopie. Wat de rest van de wereld bereikt is een fractie van wat ik tot nu toe heb gezien, wat slechts een fractie is van de totaliteit van deze horror. Gaza is een hel. Het is een inferno vol onschuldigen die naar lucht snakken. Maar zelfs de lucht is hier verschroeid. Elke ademhaling krast en plakt aan de keel en de longen. Wat ooit levendig, kleurrijk was, vol schoonheid, potentieel en hoop tegen alle verwachtingen in, is gehuld in grijsgekleurde ellende en vuil. De vernietiging is zo groot en hardnekkig dat de fijne deeltjes van het verpulverde leven geen tijd hebben om zich te vestigen. Door het gebrek aan benzine namen mensen hun toevlucht tot het vullen van hun auto met stearaat – gebruikte bakolie die vuil verbrandt. Het stoot een eigenaardige vieze geur en film uit die aan de lucht, het haar, de kleding, de keel en de longen blijft hangen. Het kostte me een tijdje om de bron van die doordringende geur te achterhalen, maar het is gemakkelijk om andere te onderscheiden. De schaarste aan stromend of schoon water degradeert de beste van ons. Iedereen doet zijn best voor zichzelf en zijn kinderen, maar op een gegeven moment maakt het je niet meer uit. Op een gegeven moment is de vernedering van vuiligheid onontkoombaar. Op een gegeven moment wacht je gewoon op de dood, net zoals je ook wacht op een staakt-het-vuren. Maar de mensen weten niet wat ze zullen doen na een staakt-het-vuren. Ze hebben foto’s van hun buurt gezien. Wanne…  er er nieuwe beelden uit de noordelijke regio worden geplaatst, komen mensen samen om te proberen te achterhalen welke buurt het is, of wiens huis die puinhoop was. Vaak zijn deze video’s afkomstig van Israëlische soldaten die hun huizen bezetten of opblazen. Uitwissen van potentieel in een land. Het uitwissen van de hoop in en voor een plek. Uitwissing is de aanzet tot het vernietigen van huizen, scholen, gebedshuizen, ziekenhuizen, bibliotheken, culturele centra, recreatiecentra en universiteiten. Genocide is het opzettelijk ontmantelen van de menselijkheid van iemand anders. Het is de reductie van een trotse, goed opgeleide, goed functionerende oude samenleving tot straatarme liefdadigheidsobjecten, gedwongen het onuitsprekelijke op te eten om te overleven; om in vuiligheid en ziekte te leven met niets anders om op te hopen dan een einde aan de bommen en kogels die op en door hun lichaam, hun leven, hun geschiedenis en toekomst regenen. Niemand kan denken of hopen op wat er na een staakt-het-vuren zou kunnen gebeuren. Het plafond van hun hoop op dit uur is dat de bombardementen zullen stoppen. Het is een minimale vraag. Een minimale erkenning van de Palestijnse menselijkheid. Ondanks dat Israël de macht en het internet heeft afgesneden, zijn de Palestijnen erin geslaagd een beeld van hun eigen genocide live te streamen naar een wereld die het mogelijk maakt dat deze doorgaat. Maar de geschiedenis zal niet liegen. Het zal vastleggen dat Israël in de 21e eeuw een holocaust heeft gepleegd.